Często Zadawane Pytania

Spektrum autyzmu to zaburzenie neurorozwojowe, które charakteryzuje nieharmonijny rozwój. Objawy spektrum  autyzmu widoczne są już we wczesnym dzieciństwie. Głównymi obszarami zaburzeń są (tzw. triada autystyczna):

·       problemy z interakcjami społecznymi

·       zaburzenia mowy i komunikacji

·       ograniczone i sztywne zainteresowania i zachowania.

Trudności rozwojowe sprawiają, że dzieci i osoby dorosłe w spektrum autyzmu postrzegają świat inaczej niż osoby neurotypowe, myślą o nim w sposób odbiegający od neurotypowego. Świat jest dla osób autystycznych zero-jedynkowy, rozumieją wszystko dosłownie, postępują schematycznie, mają trudności w budowaniu relacji społecznych. Często ich nadwrażliwość sensoryczna sprawia, że czują  się przeładowni, występuje wtedy autostymulacje, czasami autoagresja w celu rozładowania napięcia. Osoby autystyczne cechują specyficzne pasje i zainteresowania, czasami wręcz obsesyjne. Trudnością jest dla osób autystycznych rozpoznawanie emocji innych, jak i kontrola oraz okazywanie własnych. Osoby autystyczne cechują się innym wzorcem neurorozwojowy i dlatego potrzebują ciągłego wsparcia.

W zależności od etapu rozwojowego dziecka różne objawy mogą świadczyć o autyzmie i powinny być skonsultowane ze specjalistą (lekarzem, psychologiem). 

Wczesne objawy autyzmu dziecięcego

• dziecko niechętnie przytula się, nie lubi być dotykane nawet przez opiekunów
• dziecko sprawia wrażenie, że lubi być same np. położone do łóżeczka potrafi się bawić grzechotką przez długi okres czasu.
• unika kontaktu wzrokowego, albo utrzymuje go na krótko
• zaburzenia rozwoju mowy i komunikowania (dziecko może nie gaworzyć lub ten etap jest opóźniony)
• możliwy jest regres mowy (15. a 19. mies. życia), dziecko posługiwało się słowami, mowa znika nagle lub stopniowo; związany jest wycofywaniem się z kontaktów społecznych i “zamknięciem się we własnym świecie”, często w formie autostymulacji
• dziecko nie naśladuje (zabawa w “a kuku!”, robienie “papa”; pod koniec roku życia), brak zabaw “na niby”
• zabawa zabawkami niezgodna z przeznaczeniem, np zamiast jeździć samochodzikiem, dziecko odwraca je do góry nogami i kręci kołami.
• dziecko bawiąc się porządkuje zabawki, układa je w specyficzny sposób, gromadzi  zabawki, skupia się na szczegółach zabawek
• dziecko lubi rutynę i brak zmian w otoczeniu, np. lubi chodzić na spacer zawsze ta sama trasa, przy próbie zmiany trasy reaguje niepokojem, czasami płaczem, frustracją
• stereotypie ruchowe (np. klaskanie, trzepotanie rękami, kołysanie się, skakanie, chodzenie w kółko) 

Zachowania  w okresie od 18 do 24  miesiąca życia:

• dziecko nie jest zainteresowane innymi dziećmi, bardziej koncentruje się na przedmiotach, nie naśladuje
• nie dzieli pola uwagi, nie wskazuje palcem, gdy czegoś chce
• nie przynosi rodzicom zabawek czy innych przedmiotów, które mogłby je zaciekawić
• nie reaguje na swoje imię, kiedy jest wołane

Objawy autyzmu w wieku przedszkolnym i szkolnym

• dziecko mocno trzyma się rutyny, jakiekolwiek zmiany w otoczeniu spotykają się z oporem
• nietypowa zabawa zabawkami i większa koncentracja na przedmiotach niż rówieśnikach

Okres dojrzewania

• obsesje (wielokrotne powtarzanie tych samych pytań z domaganiem się określonej odpowiedzi). Nieużywanie młodzieżowych wyrażeń, czasami odmienność ubioru, upodobań; brak dbałości o wygląd i higienę osobistą.

Zgodnie z danymi opublikowanymi przez CDC w USA (Centers for disease control and prevention), autyzm jest diagnozowany cztery razy częściej u chłopców niż dziewczynek.

Czynniki genetyczne odgrywają ogromną rolę w rozwoju zaburzenia ze spektrum autyzmu. Powodować mogą go mutacje w wielu genach.

Możliwe jest przekazanie w genach predyspozycji do rozwoju autyzmu.

Procesy dziedziczenia są dość skomplikowane. Mutacje powodujące dane zaburzenie, takie jak autyzm, nie zawsze są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wystąpienie autyzmu u dziecka może wynikać także z mutacji, która powstała w sposób spontaniczny.

Trudności rozwojowe sprawiają, że dzieci i osoby dorosłe w spektrum autyzmu postrzegają świat inaczej niż osoby neurotypowe, myślą o nim w sposób odbiegający od neurotypowego. Świat jest dla osób autystycznych zero-jedynkowy, rozumieją wszystko dosłownie, postępują schematycznie, mają trudności w budowaniu relacji społecznych. Często ich nadwrażliwość sensoryczna sprawia, że czują  się przeładowni, występuje wtedy autostymulacje, czasami autoagresja w celu rozładowania napięcia. Osoby autystyczne cechują specyficzne pasje i zainteresowania, czasami wręcz obsesyjne. Trudnością jest dla osób autystycznych rozpoznawanie emocji innych, jak i kontrola oraz okazywanie własnych.